darzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, darzyćrzę, darzyćrzy, darzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} żywić do kogoś jakieś uczucie, odnosić się do kogoś w pewien określony sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Darzył urzędniczkę dużą sympatią i zaufaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… … Słownik języka polskiego
darzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk, darzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dobrze się powodzić, układać się po czyjejś myśli; mieć szczęście, szczęście komuś sprzyja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech ci się darzy! Darzyło mu się w polu i zagrodzie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
darzenie — n I rzecz. od darzyć … Słownik języka polskiego
głęboki — głębokiocy, głębszy 1. «mający dużą odległość od powierzchni do dna, ciągnący się daleko w dół, w głąb» Głęboki wąwóz. Głęboka rzeka. Głęboka woda. Głęboki śnieg. Głębokie zmarszczki. Głęboka kieszeń. Wykop głęboki na 2 m … Słownik języka polskiego
kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… … Słownik języka polskiego
miłować — ndk IV, miłowaćłuję, miłowaćłujesz, miłowaćłuj, miłowaćował, miłowaćowany książk. «darzyć miłością coś, dawniej też kogoś; kochać» Miłować dom rodzinny. Narody miłujące pokój. miłować się 1. przestarz. «kochać wzajemnie jeden drugiego» 2.… … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
pieszczota — ż IV, CMs. pieszczotaocie; lm D. pieszczotaot «pieszczenie kogoś, czułe gładzenie, całowanie, tulenie» Czuła, gorąca, miłosna, namiętna, zmysłowa pieszczota. Nieśmiała, niewinna, słodka, tkliwa pieszczota. Matczyne pieszczoty. Darzyć, obdarzać,… … Słownik języka polskiego
